Ехокардиографија е ултразвучен тест кој ја проверува структурата и функцијата на срцето. На овој начин може да се види формата, големината и работата на срцето, неговите комори и преткомори, местото и димензиите на оштетувањето, дали има течност околу срцето,како срцето пумпа крв и изгледот на валвулите . Ултразвукот на срцето обично трае до 30 минути. Ултразвучните зраци не се штетни, па на нив може да бидат изложени децата и трудниците.
Што е ултразвук на срцето (ЕХО на срцето)?
Ехокардиографија е графички приказ на движењето и работата на срцето. Лекарот често комбинира ехо со доплер ултразвук за да го процени протокот на крв низ срцевите залистоци. Ехокардиографијата не користи зрачење, што е предност во однос на другите дијагностички методи како што се рентген и КТ скенирање, кои вклучуваат употреба на мали количини на зрачење.
Што може да се открие со ехокардиографија?
Ехокардиографијата може да открие многу видови на срцеви заболувања, како што се:
- Кардиомиопатија. Болест на срцевиот мускул што се манифестира со промени во срцевиот мускул како истенчување, згуснување или намалена еластичност.
- Срцева аритмија. Може да се користи ултразвучен преглед за да се процени дали срцето има редовно чукање на срцето.
- Инфективен ендокардитис. Ендоваскуларна инфекција на кардиоваскуларните структури (обично срцеви залистоци, но понекогаш и големи крвни садови).
- Срцева слабост (срцева слабост). Состојба во која срцевиот мускул е ослабен и не може ефикасно да пумпа крв до органите. Ова може да предизвика акумулација на течности (конгестија) во крвните садови и белите дробови и едем (оток) на стапалата и другите делови од телото.
- Перикардитис – Воспаленије или инфекција на перикардот.
- Перикарден излив или тампонада. Состојба предизвикана од акумулација на течност во перикардниот простор . Ова врши притисок врз срцевиот мускул, кој не може нормално да чука и пумпа крв. Состојбата е опасна по живот.
- Дефекти на ѕидовите на атриумот или септумот. Овие дефекти се јавуваат во горните преткомори или во долните комори (комори). Состојбата доведува до срцева слабост или слаб проток на крв. Тие припаѓаат на најчестите вродени срцеви мани.
- Болести на срцевите залистоци. Неисправност на еден или повеќе срцеви залистоци што може да предизвика нарушување на протокот на крв во срцето. Ехокардиограмот исто така може да провери дали има инфекција на ткивото на срцевиот залисток.
- Аневризма. Проширување и слабеење на дел од срцевиот мускул или аортата (големата артерија која носи кислородна крв од срцето до остатокот од телото). Аневризмата може да биде изложена на ризик од руптура.
- Вродени срцеви заболувања. Дефекти во една или повеќе структури на срцето кои се јавуваат за време на феталниот развој, како што е вентрикуларен септален дефект (дупка во ѕидот помеѓу двете долни комори на срцето).
Колку често треба да се прави ултразвук на срцето?
Срцевите прегледи, кои вклучуваат ултразвук, треба да започнат околу 25-тата година од животот. Препорачливо е прегледите, доколку нема поплаки или ризик од наследни болести, да се прават на секои две до четири години.
Колку често треба да се повторува ехокардиограмот зависи од наодите од првичниот тест. Доколку резултатот од првичниот ехокардиограм бил нормален, нема потреба да се повторува освен во случај на нови поплаки. Срцева слабост и валвуларна срцева болест се двете најчести болести кои бараат почести ултразвучни прегледи на срцето.
Во зависност од тежината на болеста, ехокардиограмот можеби ќе треба почесто да се повторува. На пример, потешка форма на стеноза на аортната валвула обично треба да се следи на секои 6-12 месеци; а за поблага форма контролата е три години. Истото правило важи и за следење на други патологии на залистоците.
